Autor: Administrator

Na zebraniu Oddziału omówiliśmy kontrowersyjny wpis do rejestru zabytków obiektu, który miał 11 lat. W 2022 roku Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków uznał za zabytek drewniany budynek, niepoświęconą kaplicę Votum Aleksa zbudowaną w 2011 roku w miejscowości Tarnów koło Warszawy. Naszym zdaniem ten obiekt nie jest zabytkiem w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r. Brak poszanowania ustawowej definicji zabytków przez wojewódzkiego konserwatora zabytków jest wysoce niepokojący. Ten obiekt nie stanowi „świadectwa minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową”. Od lat trwa dyskusja na temat ochrony współczesnych dóbr kultury, które nie mogą zostać uznane za zabytek. Czas najwyższy rozwiązać ten problem prawnie, ponieważ „ratowanie” tego typu niszczejących obiektów przez dowolne decyzje urzędnika jest szkodliwe dla samych zabytków oraz porządku prawnego.

Kolejnym tematem były obiekty znajdujące się w historycznym układzie urbanistycznym lub ruralistycznym wpisanym do rejestru zabytków lub ewidencji, które nie są chronione indywidualnie wpisem do rejestru lub ewidencji zabytków.
W województwie warmińsko-mazurskim od 2015 r. na takie obiekty wymagane są pozwolenia na prowadzenie badań i prac konserwatorskich. Jednocześnie nie przysługuje możliwość ubiegania się o dofinansowanie tych badań i prac z funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wojewódzkiego konserwatora zabytków. Nie przysługuje również ulga podatkowa wprowadzona w 2022 roku w ramach Polskiego Ładu na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane. Zwróciliśmy uwagę na gorszą sytuację właścicieli lub współwłaścicieli tego typu obiektów usytuowanych w układzie urbanistycznym lub ruralistycznym, którzy praktycznie muszą uzyskiwać pozwolenia wkz na badania i prace konserwatorskie jak przy zabytkach wpisanych indywidualnie do rejestru, jednocześnie są wykluczeni z możliwości wsparcia finansowego przez jednostki państwowe i samorządowe.

Książka

Na spotkaniach rozmawialiśmy o interesujących z punktu widzenia konserwatorów zabytków wydarzeniach dotyczących naszego regionalnego dziedzictwa. Uznaliśmy, że w zakresie ostatnich publikacji najcenniejszą jest „Acta visitationis generalis Ecclesiarum Episcopatus Varmiensis 1597/1598”, wstęp i opracowanie Andrzej Kopiczko, tłumaczenie Julian Wojtkowski i Grzegorz Chromik, wydana w 2022 r. w Olsztynie. To odpis i tłumaczenie protokołów z wizytacji parafii i kościołów diecezji warmińskiej w 1597 i 1598 r., z czasów kardynała Andrzeja Batorego.

W dniu 19 października odbył się XX Jubileuszowy Walny Sprawozdawczo-Wyborczy Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków w Toruniu. Pełne informacje na temat uroczystych obchodów, Zjazdu Delegatów oraz innych towarzyszących wydarzeń znajdują się stronach skz.pl w zakładce Aktualności z 23 i 24 października 2022 r. wraz z fotorelacjami autorstwa S. Olszewskiej i P. Zambrzyckiego.
Z okazji 40-lecia SKZ uroczyście wręczono prestiżowe odznaczenia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nagrody oraz złote odznaki SKZ. Z naszego Oddziału Małgorzata Birezowska odebrała odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a Grażyna Dzisko prestiżową złotą odznakę SKZ. Na zebraniu Oddziału w dniu 15 listopada prezes uroczyście wręczyła złote odznaki SKZ z dyplomami przyznane Mirosławowi Sujce i Adamowi Wysockiemu.

link do fotografii:

W dniu 11 czerwca pojechaliśmy na ciekawą wycieczkę do barokowego założenia pielgrzymkowego Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie. Po drodze wstąpiliśmy do ciekawego gotyckiego kościoła świętej Katarzyny w Lubominie. W Ornecie zachwycił nas wysokiej klasy gotycki kościół świętego Jana Chrzciciela oraz ratusz. Więcej czasu spędziliśmy w Chwalęcinie podziwiając barokowo-klasycystyczną architekturę oraz wyposażenie wnętrza kościoła z bogatą polichromią wnętrza. Wpisaliśmy się do księgi gości.

linki do fotografii:

Olsztyn – Ciekawe realizacje

Dyskutowaliśmy na zebraniach o udanych naszym zdaniem powojennych współczesnych dziełach architektonicznych i urbanistycznych na terenie starego miasta w Olsztynie i w jego najbliższym otoczeniu. Uznaliśmy, że trzy zrealizowane koncepcje bardzo dobrze wpisują się w historyczne otoczenie: 1. kompleks budynków z lat 80. XX w. przy ul. Piastowskiej przy niezachowanych murach miejskich, 2. zespół budynków z lat 90. XX w. nad rzeką Łyną przy ul. Górnej oraz 3. restauracja Browar Warmia z drugiej dekady XXI w. przy ul. F. Nowowiejskiego na terenie dawnego młyna zamkowego nad Łyną.

– kompleks budynków z lat 80. XX w. przy ul. Piastowskiej przy niezachowanych murach miejskich

– zespół budynków z lat 90. XX w. nad rzeką Łyną przy ul. Górnej

– restauracja Browar Warmia z drugiej dekady XXI w. przy ul. F. Nowowiejskiego na terenie dawnego młyna zamkowego nad Łyną